Η εικονική κοινωνία του φέισμπουκ με την προσωπική μου ματιά

Πέμπτη 4 Ιουλίου 2013

Αναρτήσεις

Εχει πολυ πλάκα να χαζευεις τα ποστ το φμ.
Αλλά και πολύ θλίψη...
Μωράκια, ζωάκια και οτι δηποτε μικρο και χαριτωμένο, εδω θα το βρεις.
Καρτέλες με γελοίες φιλοσοφίες, ρητά και αποφθέγματα αγνώστων, προφανώς κομπλεξικών, αφάνταστα ταλαιπωρημένων και ανέραστων, πάλι εδώ!
Υπερβολές του photoshop, (ενας κοκορας να σερβίρει τον καφέ του πχ) που κάνουν τους αδαεις να θαυμάζουν, και τους φωτογράφους να ετοιμάζονται να κόψουν φλέβες.
Επαναστάτες (με ή χωρίς αιτία) άλλο τίποτα. Δεν βγαινουμε πια στους δρόμους, δεν αντιδρούμε σαν γνήσιοι αδικημένοι. Μια γελοιογραφία του Σαμαρά και του Αδωνη ειναι αρκετή, για να πιστέψουμε πως κάναμε το χρέος μας.
Και μέσα σε όλα ο Χριστός σας και η Παναγία σας με ενα τάληρο, εθνικιστικές κορώνες και μαρμαρωμένες ελπίδες.
Αλλά αυτο που δεν μπορω ακομα και μετα απο τοσα χρονια να ξεπεράσω, ειναι η μοναξιά!
Η απέραντη μοναξιά που αντικρίζω, που ζω και αντιμετωπίζω εδω μέσα, στην καρδια της επικοινωνίας...
Γαμάτε παιδιά, γιατι χανόμαστε...

Τετάρτη 3 Ιουλίου 2013

Από τη φέισμπουκ σελίδα μου και σήμερα...

Στη φέισμπουκ σελίδα μου (https://www.facebook.com/photo.php?fbid=515122305226185&set=a.126346800770406.24012.122308334507586&type=1&theater)  γράφω πάντα την αλήθεια μου - αυτή τουλάχιστον που επιτρέπει ο χώρος. Και στα βιβλία μου την αλήθεια μου λέω - ακόμη κι όταν γράφω παραμύθια. Το θέμα είναι πόσοι αντέχουν την αλήθεια - μέσα ή έξω από το φέισμπουκ...