Πέρυσι από τα τέλη του Νοέμβρη οι φατσοβιβλιοτοίχοι και τα φατσοβιβλιοταχυδρομεία είχαν φρακάρει από το χριστουγεννιάτικο πνεύμα, το οποίο είχε κάνει καθολική κατοχή στο φατσοβιβλίο. Πρώτα απ’ όλα, είχαν αρχίσει να βγαίνουν στον αέρα οι ομάδες του τύπου «Θέλω το χριστουγεννιάτικο δέντρο να το έχω όλο το χρόνο» ή «Με φτιάχνει να βλέπω τ’ αναμμένα φωτάκια του δέντρου» ή «Αϊ-Βασίλη, περιμένω το δώρο μου» ή «Πιστεύω κι εγώ στον Αϊ-Βασίλη» και πάει λέγοντας. Παράλληλα έπεφταν βροχή οι εορταστικές ευχετήριες κάρτες, οι καρδούλες, τα φιλάκια και οι αγκαλίτσες... όλα με χριστουγεννιάτικο διάκοσμο πάντα. Κατέφταναν πακέτα με χριστουγεννιάτικα δώρα – κλασικά ή εθιμοτυπικά ή πλακατζίδικα, όπως, ας πούμε, μια μασέλα μέσα σε ένα ποτήρι με νερό. Είχα λάβει κι εγώ μία τέτοια μασέλα. Δεν ξέρω αν η αποστολέας (γυναίκα ήταν θυμάμαι) έκανε απλώς πλάκα ή αν υπονοούσε κάτι βαθύτερο, κάτι σαρδόνιο, κάτι υποχθόνιο τέλος πάντων... Εγώ τότε απλώς το δέχτηκα με χαμόγελο, αυτό το παγωμένο έτσι κι αλλιώς της φωτογραφίας που υπήρχε στο προφίλ μου. Τι άλλο να έκανα, στο κάτω κάτω; Ήταν τα πρώτα μου Χριστούγεννα στο φατσοβιβλίο. Είχα ψαρώσει. Να καταλάβεις, μου είχαν έρθει και κάτι χριστουγεννιάτικα δώρα που θ’ άνοιγαν, λέει, ανήμερα τα Χριστούγεννα κι εγώ το είχα πιστέψει!
Εφέτος, τα πράγματα ήταν κάπως "μαγκωμένα". Το χριστουγεννιάτικο πνεύμα το σκίαζε το ΔΝΤ. Οι τοίχοι στολίζονταν με χριστουγεννιάτικα μηνύματα, ενθαρρυντικά κατά της γενικής ύφεσης, αλλά η δική μου εντύπωση είναι ότι η κατήφεια ήρθε για να μείνει. Ενδεικτικό είναι ότι μια σφυγμομέτρηση (http://voulamastori-mia-prosefxi.blogspot.com/2010/10/blog-post.html?spref=fb) εν είδη παιχνιδιού που έκανα με την ερώτηση "Υπάρχει Αϊ-Βασίλης;" ανάμεσα σε 4850 φέισμπουκ φίλους μου, μόνο 237 "τσίμπησαν". Σοβάρεψε ο κόσμος; Έχασε την όρεξή του; Ή μήπως είμαι εγώ που τα έπαθα αυτά και βλέπω έτσι τον κόσμο;
