Η εικονική κοινωνία του φέισμπουκ με την προσωπική μου ματιά

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Το Facebook μας φέρνει κοντά


(Ηλεκτρονική Έκδοση

Επισημαίνει νέα έρευνα ότι:
Οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook δεν αποδυναμώνουν τους προσωπικούς δεσμούς, αλλά αντίθετα τους ενισχύουν σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες.

Η ταχεία εξάπλωση του Facebook, που μετρά περισσότερους από 500 εκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως, έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις όσον αφορά στις αρνητικές του επιπτώσεις στις κοινωνικές σχέσεις. Ωστόσο οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Τέξας κατέληξαν σε διαφορετικό συμπέρασμα.
"Τα ευρήματά μας υπονοούν ότι το Facebook δεν παραγκωνίζει τις αλληλεπιδράσεις πρόσωπο με πρόσωπο μεταξύ φίλων, οικογένειας και συναδέλφων", δήλωσε ο Craig Watkins, επικεφαλής της έρευνας.
"Στην πραγματικότητα, πιστεύουμε ότι υπάρχουν επαρκή αποδεικτικά στοιχεία ότι τα social media προσφέρουν ευκαιρίες για νέους τρόπους έκφρασης της φιλίας και της οικειότητας", πρόσθεσε ο ίδιος, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters.
Οι ερευνητές ρώτησαν 900 φοιτητές και απόφοιτους πως και με ποιους αλληλεπιδρούν στο Facebook. Περισσότεροι από το 60% των χρηστών απάντησαν ότι κύρια ασχολία τους αποτελεί η ανανέωση της "προσωπικής τους κατάστασης". Ακολούθησαν αυτοί που γράφουν σχόλια στο προφίλ τους και όσοι δημοσιεύουν μηνύματα και σχόλια στους φίλους τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι παρόλο που περίπου ο ίδιος αριθμός ανδρών και γυναικών χρησιμοποιούν το Facebook, το κάνουν με διαφορετικό τρόπο. Συγκεκριμένα οι γυναίκες το χρησιμοποιούν περισσότερο για να κάνουν επαφές και είναι περισσότερο “στοργικές” ενώ οι άνδρες είναι περισσότερο “λειτουργικοί”, σύμφωνα με τον Watkins. Για παράδειγμα οι γυναίκες είναι περισσότερο πιθανό να αναρτήσουν φωτογραφίες από κοινωνικές συγκεντρώσεις με φίλους, ενώ οι άνδρες δημοσιεύουν συχνότερα φωτογραφίες από τα χόμπι του ή συνδέσμους σχετικούς με την πολιτική και την ποπ κουλτούρα.

4 σχόλια (στην εφημερίδα)

1 Ο/Η s έγραψε: Τελικά είμαι άνδρας...σύμφωνα με την έρευνα αυτή???

2 Ο/Η Ερμής έγραψε: Σιγά μην κατέληγαν σε άλλο συμπέρασμα οι φωστήρες του Τέξας. Βεβιασμένο ακούγεται αυτό που λεω, όμως μην ξεχνάμε πως επί 20 τουλάχιστον χρόνια η αμερικανική ακαδημαϊκή "βιομηχανία" έχει μάλλον θέσει ως αυτοσκοπό την προπαγάνδα φορέων παγκοσμιοποίησης. Διαβάζουμε έρευνες από Χάρβαρντ, Γέηλ κλπ για το πως η "δύση" έδωσε τα φώτα στον υπόλοιπο απολίτιστο κόσμο, απειράριθμες μελέτες για γκατζετάκια και συσκευές που εν τέλει καταφέρνουν να χωρέσουν τη ζωή σου σε 2GB. Τώρα μάθαμε πως το Facebook μας κάνει καλό, τρεις φορές την ημέρα μετά το φαγητό. Ως εργαλείο επικοινωνίας ξεκίνησαν αυτό και παρόμοιοι χώροι, όχι ως χώρος ζωής. Γιατί εγώ αυτό βλέπω. Ανθρώπους που δικαίως διαμαρτύρονται για τις κάμερες στους δρόμους και που εν τέλει έχουν ανεβάσει κάθε λεπτομέρεια της ζωής τους στο Facebook. Χάνουν τον ύπνο τους για να φυτέψουν ψηφιακά φυτά στο φάρμβιλ, και να κοιτάνε σαν το μεγάλο αδερφό φωτογραφίες προσώπων που ποτέ δε γνώρισαν. Ξεχάσαμε να ζούμε μάλλον. ¨Η είναι ιδέα μου?
3 Ο/Η NIKAP έγραψε: Μια απορια εχω....
Αυτα τα 500 εκατομυρια θα εχουν το θρασος να διεκδικησουν ποτε δικαιοματα προσωπικων δεδομενων?
Εχουν παραιτηθει απο το δικαιομα τους αυτο?
Πως δημοσιευουν απο μονοι τους τα στοιχεια τους?Με αποτελεσμα να τα χρησιμοποιουν μετα ορισμενα χρονια καποιοι [κακοβουλοι]εναντιον τους...
Δεν το εχουν σκεφτει ποτε?
Ειναι δυνατον να υπαρχουν 500 εκατομυρια ανεγεφαλοι?
4 Ο/Η ΜΑΡΙΟΣ έγραψε: ΝΙΚΑΡ μάλλον εσύ είσαι ο ανεγκέφαλος στην προκειμένη περίπτωση! Στο Facebook δημοσιοποιούνται μόνο εκείνα τα προσωπικά στοιχεία που επιλέγει ο χρήστης. Κυρίως όμως, κανείς δεν υποχρεούται να δηλώσει τα αληθινά στοιχεία του, αν δε θέλει. Αντιληπτό; Ίσως είναι λίγο δύσκολο για σένα να το κατανοήσεις, αλλά κάνε μια προσπάθεια...
Για μένα το facebook αποτέλεσε ένα μέσο επαφής με ανθρώπους που είχα πολλά χρόνια να δω κι από τότε βρισκόμαστε τακτικά. Φυσικά η υπερβολική χρήση του βλάπτει. Όμως όταν δε γίνεται κατάχρηση, το Facebook και γενικά το Internet μπορεί να είναι χρήσιμα από πολλές απόψεις.

Δευτέρα 22 Νοεμβρίου 2010

Έλληνες φεϊσμπουκάδες και βιβλίο

Στην πλειοψηφία τους οι Έλληνες φεϊσμπουκάδες στο προφίλ τους, εκεί που λέει "Ασχολίες & ενδιαφέροντα", κρατούν...  επτασφράγιστο μυστικό τον τομέα "βιβλία". Ενδεικτικό;

Να τον κάνω φίλο ή όχι;

Το γεγονός ότι αυτός που σου κάνει αίτημα φιλίας έχει κοινούς φίλους με σένα άτομα που εκτιμάς δεν είναι καθόλου αξιόπιστο, δεδομένου ότι ο καθένας έχει διαφορετικά κριτήρια για την αποδοχή φιλίας, χμ, για να μην πω ότι μπορεί και να μην έχει κανένα – κριτήριο εννοώ.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

"Τυφλή" αποδοχή αιτημάτων φιλίας;

Προσωπικά δεν κάνω "τυφλή" αποδοχή αιτημάτων φιλίας. Έτσι, δε δέχομαι αιτήματα φιλίας από άτομα στο προφίλ των οποίων υπάρχει το "Όσοι δεν είναι φίλοι με τον/την Χ μπορούν να βλέπουν μόνο ορισμένες πληροφορίες του προφίλ του/της. Αν γνωρίζετε προσωπικά την/την Χ, προσθέστε τον/την ως φίλη". Και τούτο διότι τις περισσότερες φορές φυσικά ο/η Χ μού είναι παντελώς άγνωστος/η και περιμένω μήπως από τις πληροφορίες μάθω κάτι γι' αυτό το άτομο, για ν' αποφασίσω αν θα δεχτώ το αίτημα φιλίας που μου έκανε.

 Θα μου πείτε ότι, ακόμη κι αν υπάρχουν πληροφορίες στο προφίλ κάποιου, μπορεί να είναι ψεύτικες. Σωστό! Αλλά φοβάμαι πως το ν' αποδέχεσαι τυφλά κάποιον δείχνει ότι το μόνο που σε νοιάζει είναι να μεγαλώσεις τη λίστα των φίλων σου... Και εμένα δε με νοιάζει να μεγαλώσει. Άσε που βαριέμαι αφάνταστα να φτιάξω δεύτερο προφίλ, μια και, ως γνωστό, το όριο των φίλων που μπορείς να έχεις σε ένα προφίλ είναι 5000. Θα μου πείτε, πάλι, ότι στην αρχή δεχόμουν τέτοια αιτήματα φιλίας, το οποίο είναι αλήθεια. Και τούτο διότι τότε είχα τον ενθουσιασμό του αρχάριου. Όμως καθ' οδόν διαπίστωσα ότι ήταν λάθος πορεία και, μολονότι έκανα συχνή χρήση της επιλογής της εκ των υστέρων διαγραφής, δεν μπόρεσα ν' αποφύγω και μερικές "άβολες" εμπειρίες.

Όπως και να 'χει, η ανάρτηση-κατάσταση  που έκανα σήμερα στο φέισμπουκ ήταν κάτι σαν εξήγηση για "απορριμμένα" αιτήματα και ίσως μια "προειδοποίηση" για άλλα παρόμοια.

Δευτέρα 8 Νοεμβρίου 2010

Το Facebook, αυτό το καινούριο πολυσύχναστο καφενείο...

Facebook. Πόσο ακριβώς αφορούν τον καθένα από εμάς αυτά που αναφέρονται παρακάτω το αφήνω σε σας.

Βούλα Μάστορη


Με την ψευδαίσθηση της πολλαπλής χρήσης

Το Facebook, αυτό το καινούριο πολυσύχναστο καφενείο, προσφέρει στους θαμώνες του όλα όσα πρόσφερε το παλιό (:κουτσομπολιό, κοινωνική συναναστροφή, παιχνίδι, κουβεντολόι κ.λπ.) και μερικά ακόμη, που το παλιό δεν μπορούσε καν να ονειρευτεί (: γραπτό κείμενο, φωτογραφίες, βίντεο, επαγγελματικές επαφές κ.λπ.).
Πάνω απ' όλα όμως -κι αυτό είναι το υπερόπλο του- προσφέρει στους χρήστες του μια ψευδαίσθηση μεγαλείου. Το ευρύτατο ακροατήριο, η αυθεντία της γαλάζιας οθόνης και η επιδοκιμασία των λεγομένων του (έστω και αν εκστομίζεται η μεγαλύτερη κοινοτοπία, έστω και αν η επιδοκιμασία αυτή προέρχεται από το ένα εκατοστό των εν Facebook «φίλων») μεθάνε τον χρήστη, γεννώντας του τη φρεναπάτη μιας ψευδούς δύναμης. Συνηθισμένος ο συμπολίτης μας να απευθύνεται σε δέκα, είκοσι, πενήντα το πολύ φίλους του κύκλου του, ανακάλυψε με θάμβος ότι, εφεξής, μπορεί να απευθύνεται σε ακροατήρια χιλίων, πέντε ή δέκα χιλιάδων «φίλων». Και μαγεύτηκε. Είδε το ατομικό του φαντασιακό (αλλά και το πραγματικό) να πολλαπλασιάζεται επί τον αριθμό των «φίλων», να αποκτά συλλογικότερη διάσταση και, μέσα στο μυαλό του, να διαπλέκεται (ή και να ταυτίζεται) με εκείνο των άλλων. Είδε το είδωλό του στον καθρέφτη του FB και μαρμάρωσε αυτάρεσκα από το θέαμα που αντίκριζε. Ο πολλαπλασιασμένος, εκτεταμένος πια, εαυτός του έγινε αίφνης και πιο ευρύχωρος, διαπίστωσε ότι χωράει κι άλλους μέσα. Σε λίγους μήνες από ένας έγινε πολλοί. Και θαμπώθηκε. Είδε την κατ' οίκον κοινωνικοποίηση ως μια νέα, πρωτοφανή δυνατότητα, και το θυμικό του ανέκαμψε. Ενα ερώτημα ωστόσο παραμένει εκκρεμές: τώρα που το Διαδίκτυο αποτελεί έναν από τους κρατούντες τρόπους συγκρότησης του εαυτού, ετούτοι οι πολλαπλασιασμένοι εγωισμοί πού θα αναζητήσουν νέα διέξοδο;