8.Τσακίζεται να παρουσιαστεί σε εκδήλωση επώνυμου φεϊσμπουκά φίλου του και να τον γνωρίσει επιτέλους από κοντά για να εισπράξει την πλήρη απαξίωση του τύπου «θύμισέ μου πού σε ξέρω...», διότι ως γνωστόν, οι επώνυμοι κάνουν φίλους μόνο επώνυμους. Αποδειγμένο και διπλοκαρατσεκαρεσμένο.
9. «Τσιμπάει», όταν κάποιος τον πειράξει με κάποιο σχόλιο που θα κολλήσει κάτω από τη δημοσίευσή του. Κακό! Η καλύτερη απάντηση σε αυτό το σχόλιο είναι η απαξίωση διά της σιωπής. Βέβαια, υπάρχει κι εδώ η διαγραφή –μπορείς να διαγράψεις όποιο σχόλιο δε σου αρέσει–, αλλά αυτό θεωρείται χειρίστη κίνηση, αν όχι δειλία, στον εικονικό κόσμο του φατσοβιβλίου.
10. Παρασύρεται στον αγώνα δρόμου «ποιος έχει τους περισσότερους φατσοβιβλιοφίλους», ο οποίος αγώνας, βεβαίως, είναι μόνιμη κατάσταση για πολλούς στο φατσοβιβλίο, λες και με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται η αυτοεκτίμησή τους. Κι επίσης είναι ο βασικός λόγος που κρατούν στη λίστα φίλων τους κι εκείνους που δεν τους δίνουν ποτέ σημεία ζωής.
11. Αφήνει ανοιχτό το παράθυρο συνομιλίας, διότι προφανώς δεν ξέρει ακόμη πώς να το κλείσει ή διότι χαίρεται (ακόμη) τη χαρά της... επικοινωνίας. Λάθος μεγάλο (όπως θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα), διότι σπάνια μπορεί να προλάβει να κάνει μια συζήτηση της προκοπής με κάποιον, διά τον απλό λόγο ότι βλέπουν κι άλλοι το ανοιχτό παράθυρο και μπαίνουν. Ένα μέτριο μυαλό συνήθως δεν μπορεί να κάνει ξεχωριστή συζήτηση (έστω κουβεντούλα) με πάνω από (άντε) δύο άτομα.
12. Στέλνει φιλικό μήνυμα σε επώνυμο, θεωρώντας τον «φιλαράκι». Λάθος μεγάλο (όπως θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα), διότι ενενήντα εννιά τοις εκατό τρώει πόρτα – και αν αυτό γίνει στο παράθυρο συζήτησης, θα φάει... παραθυρόφυλλο.
13. Νομίζει ότι, μπαίνοντας στον κόσμο του φατσοβιβλίου, του άνοιξαν διάπλατα οι πύλες της επικοινωνίας και όλοι περιμένουν πώς και πώς να διαβάσουν τη γραφή του ή να εκτιμήσουν την όποια καλλιτεχνία του ή ν’ αγοράσουν το προϊόν του και πάει λέγοντας... Λάθος μεγάλο (όπως θα διαπιστώσει πολύ γρήγορα), διότι κανείς δεν τσιμπάει.
14. Δεν κρατάει αρχείο με εκείνους που διαγράφει ή που τον διαγράφουν, ώστε να ξέρει να μην αποδεχτεί ξανά αίτημα από τους διαγραφέντες ή να μην ξανακάνει αίτημα στους διαγράψαντες, και, όταν η λίστα των φατσοβιβλιοφίλων του ξεπερνάει τον αριθμό που μπορεί να συγκρατήσει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, χάνει το λογαριασμό, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή η φατσοβιβλιοαξιοπρέπειά του – διότι καλά να δείξει... μεγαλοψυχία (έστω και εν αγνοία του) και ν’ αποδεχτεί αίτημα από κάποιον διαγραμμένο, όμως το να ρίξει τα μούτρα του και το να στείλει ξανά αίτημα σε κάποιον που τον έχει διαγράψει δεν το κάνει ούτε ο βαμμένος φατσοβιβλιοσυλλέκτης!
2 σχόλια:
Καλημέρα και καλή Κυριακή !! Το άρθρο μου χάρισε το πρώτο Κυριακάτικο χαμόγελο γιαυτό και η σήμανση του σαν "αστείο" !! Αλλά ενέτεινε και τους ήδη υπάρχοντες προβληματισμούς μου για την χρήση του φατσοβιβλίου ,εξ'ου και "ενδιαφέρον" !!
Σωστή!!!!!
Όταν πρωτομπήκα προ ετών στο μαγικό κόσμο των μπλογκ, έκανα το εξής φοβερό λάθος. Εκ των ύστερων, βέβαια, έμαθα ότι ήταν φοβερό.Έγραψα σε δύο συναδέλφους μου ( πολύ γνωστούς μου )ότι άνοιξα μπλογκ και είμαι στην τάδε διεύθυνση.
Λοιπόν σε χρόνο μηδέν εμφανίστηκε μια κυρία ( επίσης γνωστή), η οποία έγραψε ακριβώς από κάτω : "με αυτό το κωμικό φαινόμενο που λέγεται Ρίτσα Μασουρα πότε θα ασχοληθείς ;" Η ερώτηση απευθυνόταν σε παλαιότερο εμού μπλόγκερ , δηλαδή πεπειραμένο κλπ. Ευτυχώς ο άνθρωπος απάντησε ευγενικά ότι στο μπλογκ του δεν επιτρέπονται τέτοια και έληξε το θέμα. Το αστείο είναι ότι ναι μεν πήρα το μάθημα μου, ότι δηλαδή δεν σπεύδουμε να προβληθούμε, αλλά από την άλλη το...κωμικό φαινόμενο έμεινε στο διαδίκτυο και παραμένει τόσα χρόνια μετά σε κοινή θέα και φυσικά με πολλά ερωτηματικά, δεδομένου ότι δεν εξηγείται πουθενά προς τί ο χαρακτηρισμός.
Ετσι και με το φέις. Στην αρχή βιάζεσαι, νομίζεις ότι γίνεσαι μέρος ενός παγκόσμιου συστήματος "φίλων" και ότι όλοι σε ακούνε, όλοι θέλουν να γράψουν σε σένα ή εσύ σε αυτούς και πάει λέγοντας. μετά από μήνες διαπιστώνεις ότι είσαι τόσο μόνος όσο και στην αρχή.
φιλιά
Δημοσίευση σχολίου